Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
yapışdırıcı — sif. Yapışdırma xassəsi olan, bir birinə yapışdıran. Yapışdırıcı maddələr … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərkidici — sif. 1. Bərkləşdirici, sağlamlaşdırıcı. Havanın bərkidici təsiri onun temperaturundan, rütubətindən, küləyin sürətindən asılı olur. 2. İs. mənasında, xüs. Bərkləşdirici, möhkəmləndirici, yapışdırıcı maddə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzmə — 1. «Düzmək»dən f. is. 2. is. Kələk, hiylə, fırıldaq. A qoca bic!. . Yenə nə olub, nə düzmən var? S. Rəh.. ◊ Düzmə hörgü – palçıq və qeyri yapışdırıcı maddələr işlətmədən hörülən hörgü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
palçıq — is. 1. İslanaraq horra halına gəlmiş torpaq. Ayaqqabılarını palçığa batırmaq. – . . Yolun palçığından tərpənmək olmayırdı. Ə. H.. 2. Müalicə məqsədilə istifadə olunan dəniz, yaxud çay lili və ya tərkibində müxtəlif üzvi maddələr olan neft, su ilə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yapışdırmaq — f. 1. Yapışqanla və ya başqa yapışdırıcı maddə ilə bir şeyi başqa bir şeylə bitişdirmək. Məktuba marka yapışdırmaq. Divarlara elan yapışdırmaq. Cırılmış səhifələri yapışdırmaq. Taxtaları yapışqanla birbirinə yapışdırmaq. // Qaynaq vermək, qaynaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
